Translate

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

ΠΑΤΑΡΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ

Στείλετε στο leonidasorf@gmail.com ένα κομμάτι από κάθε νέα έκδοση σας και θα το αναρτώ .

Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

« Για τα παιδιά » του Χαλίλ Γκιμπράν



Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου

Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή.

Δημιουργούνται διαμέσου εσένα, αλλά όχι από σένα

Κι αν και βρίσκονται μαζί σου, δε σου ανήκουν.

Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου

Αφού ιδέες έχουν δικές τους.

Μπορείς να δίνεις μια στέγη στο σώμα τους, αλλά όχι και στις ψυχές τους

Αφού οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι του αύριο

που εσύ δεν πρόκειται να επισκεφτείς ούτε και στα όνειρά σου.

Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις

αλλά μη γυρέψεις να τα κάνεις σαν εσένα

Αφού η ζωή δεν πάει προς τα πίσω ούτε ακολουθεί στο δρόμο του το χτες

Είσαι το τόξο από το οποίο τα παιδιά σου

ωσάν ζωντανά βέλη ξεκινάνε για να πάνε μπροστά.

Ο τοξότης βλέπει το ίχνος της τροχιάς προς το άπειρο

και κομπάζει ότι με τη δύναμή του

τα βέλη του μπορούν να πάνε γρήγορα και μακριά.

Ας χαροποιεί τον τοξοτή ο κομπασμός του

Αφού ακόμα κι αν αγαπάει το βέλος που πετάει

έτσι αγαπά και το βέλος που μένει στάσιμο.”



Του Φιλόσοφου Ποιητή και Καλλιτέχνη , Λιβανέζου   Χαλίλ Γκιμπράν

Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

Το τρυγητό



Τσι τσικουδιάς η μυρωδιά κοντά σου Κρήτη μ’ έφερε
κιαι βρίσκομαι να πορπατώ στα ίδια καντ
iρίμια
ομπρός μου ο γέρος γάιδαρος με φόρτωμα σταφύλια
κι οπίσω (ν)του να ανησυχώ να μην ξεσομαρίσει ,
φοβούμαι και τη μπουμπουρέ μη (ν) πά (ει) να τη (ν μ) πατήσει

Κι αδειάζομε το φόρτωμα μέσα στα πατητήρια
κιαι παίρνομε το γιυρισμό στα ιδία καντηρίμια
και τζίρητα ο γάιδαρος σαν φτάνει στο αμπέλι
λες κιαι το ξαναφόρτωμα τον έκαμε κοπέλι .

Ακούω γιέλια κιαι χαρές μέσα εις τσι κουρμούλες
θώρω κοφίνια στσι δέσιες στσι κεφαλές σακούλες
καλάθια αναμάσκαλα ν’αδειαζουν στο ορδίνι
κιαι το μικιό μου αδελφό μέσα εις το κοφίνι .

Η μυρωδιά τσι κουκουδιάς μούρχεται στα ρουθούνια
κόβω κλαδιά τσι λυγαριάς να κάμω τα μπαστουνιά
για να λυγιίζω κουκουδιές τα κούκουδα να φτάνω
να ξεμακραίνει ο γάιδαρος να τζιρητω να φτάνω .

Στο πατητήρι ατζοπατώ ανάμεσα στσι σφίγκιες
να τρέχει ο μούστος ο γλυκιός μέσα εις το βροχιό
κιαι έρχομαι κι ακουμπώ στου βαρελιού τσι ντούγιες
π’ ούλης αυτής τσι λουτρουγιάς βγάζει μουρμουρητό.

Σ` ένα σωρό τα τσίκουδα κι απάνω τους πλακούρες ,
σαν ίδρως π` απ` τα κούτελα τρέχει μες στο λιοπύρι
όμοιες στραγγίζουν κι απ` αυτά οι ύστερες σταγόνες

και όταν στάζει η τσικουδιά μες το θολό ποτήρι
μου ζωγραφίζει πρωινό  μ’ αγνάντια τ’ Ακρωτήρι  .
Τηλέμαχος Ορφανουδάκης
 
Γλωσσάρι :
Γλωσσάρι  ιδιωματισμών (του κειμένου) της επαρχίας του Αποκόρωνα  Χανιών μέχρι το πρώτο μισό  του 20ου  αιώνα . Χανιώτες  είναι η γλώσσα ΤΣΗ γιαγιά σας .
Πορπατώ  = περπατώ
Καντιρίμια , καντιρίμη = λιθόστρωτο
Μπούμπουρας = μεγάλη χόντρη σφήκα (μπουμπουρέ = σφηκοφωλιά )
Τζίρητα= τρέχει
Κουρμούλες = οι μικροί κορμοί του αμπελιού
Ορδίνι από ορδή (η) = άτακτο πλήθος (κοφινιών  στην περίπτωση μας)
Κουκουδιά = Θαμνώδες είδος αγριοφιστικιάς
Ατζοπατώ = βαρύ βήμα σημειωτόν
Βροχιός ή δοχιός = Κατασκευή πρώτης υποδοχής του βρόχινου νερού πριν την στέρνα ή του μούστου πριν το βαρέλι . Συχνά  πελεκημένη σε βράχο (γούρνα) .
Τσι =στις
Ντούγιες = Οι καμπύλες σανίδες που με τα τσέρκια φτιάχνουν το βαρέλι .
Λουτρουγιάς =Λειτουργίας
 

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Σήμερα πέθανε ο συγγραφέας Χρόνης Μίσσιος.


ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΑ να αλλάξω το σύστημα , ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΩ ούτε σε αυτό να με αλλάξει .
Θα ΖΗ !!

Ο Χρόνης Μίσσιος γεννήθηκε στην Καβάλα και απεβίωσε στην Αθήνα σήμερα (20/11/2012). Οι γονείς του ήταν καπνεργάτες και το επάγγελμά τους άσκησε και ο ίδιος από παιδική ηλικία. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια σε συνθήκες φτώχιας αρχικά στη γενέτειρά του και στη συνέχεια στη Θεσσαλονίκη. Για οικονομικούς λόγους δε μπόρεσε να τελειώσει ούτε το δημοτικό σχολείο (έφτασε μέχρι τη δεύτερη τάξη). Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, παιδί ακόμη, εντάχτηκε στην Αντίσταση και το 1947 καταδικάστηκε σε θάνατο για τη συμμετοχή του στον εμφύλιο πόλεμο. Τελικά δεν εκτελέστηκε, έμεινε όμως φυλακισμένος ως το 1953 και από το 1962 έζησε εξόριστος στη Μακρόνησο και τον Άη Στράτη. Σε διάφορες φυλακές έζησε και κατά τη διάρκεια της απριλιανής δικτατορίας. Η ελεύθερη ζωή του άρχισε ουσιαστικά ξανά μετά τη μεταπολίτευση. Μέχρι σήμερα ζούσε μακρυά από την Αθήνα και συμμετείχε  σε ενέργειες προστασίας του περιβάλλοντος, ενώ πραγματοποίησε και τηλεοπτικές εκπομπές με θέμα την προστασία της ελληνικής πανίδας. Στο χώρο της λογοτεχνίας εμφανίστηκε σε μεγάλη ηλικία το 1985 με το βιβλίο …Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς, αυτοβιογραφικό κείμενο γραμμένο σε συνειρμική και λαϊκή γλώσσα που εντάσσεται στην παράδοση της απομνημονευματογραφίας. Μετά την επιτυχία του πρώτου του βιβλίου ο Μίσσιος οδηγήθηκε σε μια παραγωγή της αρχικής μεθόδου του και έγραψε τρία ακόμη βιβλία, που εντάσσονται στο χώρο της λογοτεχνίας κυρίως χάρη στην έντονη δραματικότητά τους, η οποία επιβάλλεται μέσω της λιτής – και γι’ αυτό δραστικότατης – απεικόνισης συγκλονιστικών γεγονότων.

Τα στοιχεία αντλήθηκαν
1. Από το δημοσίευμα Κούρτοβικ Δημοσθένης, «Χρόνης Μίσσιος», Έλληνες μεταπολεμικοί συγγραφείς . Ένας  κριτικός οδηγός, σ.150-151. Αθήνα, Πατάκης, 1995

2. Από ΧΡΟΝΗΣ ΜΙΣΣΙΟΣ (1930): Βιογραφικό Σημείωμα ... - 24grammata.com 

 

3 . Στο F/B από Ρένα Πέτρου

Δεν λυπάμαι που πεθαίνω. Για το μόνο που λυπάμαι είναι οτι πεθαίνω μετά το θάνατο του ονείρου.

Χρόνης Μίσσιος


 

 

Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2012

ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΛΟΥΣ


Τον άκουγε να μιλά
για κόπους και προσπάθειες,
γι' αγώνες να πετύχουν πλειοψηφία.
Απογοητευμένος έφυγε αθόρυβα,
αφού αυτός το γνώριζε καλά
πόσο είναι απλό και εύκολο
με τους πολλούς να είσαι.

ΑΝΤΩΝΗΣ Θ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ